ابعاد ابرازگری هیجانی
سبک های ابرازگری هیجانی
نظریه های ابرازگری هیجانی
مولفه های ابرازگری هیجانی
نظریه های ابرازگری هیجانی
پروژه ابرازگری هیجانی
ابعاد و مولفه های هیجان
انواع تفاوت ها در ابرازگری هیجانی
هدف از این پروژه بررسی انواع تفاوت ها در ابرازگری هیجانی و تشریح کنترل و دوسوگری در آن می باشد
نتايج بسياری از مطالعات بيانگر آن است که کيفيت ابزارهيجان در زنان و مردان متفاوت است، حال آنکه ابراز هيجان متمايز درهر دو جنس انطباقی است و به عوامل فرهنگی وموقعيتی بستگی دارد (برادی وهال ، ٢٠٠٠). همینطور، پژوهش‌هاي زيادی نشان داده است که زنان بيشتر از مردان هيجانهايشان را بروز مي‌دهند(کينگ وامونز، ١٩٩٠؛ کرينگ وهمکاران، ١٩٩٨).وهمچنين زنان نسبت به مردان ابرازگری مثبت، ابرازگری منفی و شدت هيجانی بيشتری را گزارش مي‌دهند(گروس و جان، ١٩٩٨).مخصوصاً زنان، به دليل هنجارهای فرهنگی، نياز دارند که هيجان‌هاي مثبت را به ديگران ابراز کنند.
تفاوتهای جنسی در هيجان‌هاي مثبت، اکثراً در موقعيت هايي مانند روابط بين فردی صميمي‌آشکار مي‌شود و زنان معمولاً بيشتر از مردان همدردی و همدلی مي‌کنند. البته بعضی هيجان‌هاي منفی، مانند آشفتگی، غم، تنفر و احساس آسيب پذيری، مانند ترس و احساسات کمرويي وملامت نيز بيشتر به وسيله زنان گزارش مي‌شود. مردان، برخی از هيجان ها، مانند افتخار، اطمينان، اهانت، تنهايي واحساس گناه را فراوانتروشديدتراز زنان نشان مي‌دهند(برادی و هال، ٢٠٠٠).البته مردان ممکن است به اين دليل هيجان هايي مانند ترس و غم را کمتر نشان دهندکه اين احساسها ممکن است آنها راکم قدرت جلوه دهد در حالی که توانايي کنترل هيجان در مردان نشانه قدرت تصور مي‌شود.نمايش هيجان هايي مانند ترس و غم و خشم برای زنان، تهديد کننده نيست(تيمرز و همکاران، ١٩٩٨؛ به نقل از فام، ٢٠٠٠).
به اعتقاد باتلر (٢٠٠١) ابرازگری بيشتر در زنان، ممکن است سبب شود که بازداری، اثرات بيشتری بر آنها بگذارند و کينگ وامونز (١٩٩٠) بر اين باورند که اگر چه مردان نسبت به زنان هيجانشان راکمتر بروز، مي‌دهند ولی ممکن است آنها در عدم ابرازگری خود راحت باشند.به اعتقاد فام (٢٠٠١) تفاوتهای افراد در بازداری هيجانی، جنبه جهانی ندارد، بلکه از فرهنگ اثر مي‌پذيرد. فام(٢٠٠١)در بررسی‌هاي خود به اين نتيجه دست يافت که مردان در جوامع هند و اروپايي بيشتر از زنان هيجانشان را بازداری مي‌کنند ولی اين تفاوت در بین آسيايي‌ها معنا دار نيست. نتايج پژوهش کرنيگ و گوردون (١٩٩٨) نيز اين فرض را تأييد کرد که زنان بيشترازمردان هيجانهايشان را بروز مي‌دهند. نتايج بررسی آنان نشان داد که زنان و مردان در گزارش هيجان تجربه شده تفاوتی ندارند؛ اگر چه پاسخدهی هدايت پوستی درآنها متفاوت است، به اعتقاد کرنيگ و همکاران (١٩٩٨) ويژگيهای نقش جنسيتی وابرازگری خانوادگی، ارتباط بين جنسيت وابرازگری راتعديل مي‌کند.
فهرست مطالب
2-3- ابراز گری هیجان
2-3-1- تفاوت‌هاي فردی در ابراز گری هيجانی 23
2-3-2- تفاوتهای جنسی در ابرازگری هيجانی 27
2-3-3- دو سوگرايي در ابراز هيجان 28
2-3-4- بازداری در ابراز هیجان 28
2-3-5- کنترل هيجانی 31
2-3-5-1-کنترل خوش خيم 32
2-3-5-2- کنترل پرخاشگری 33
2-3-5-3- نشخوار 33
2-3-6- دوسوگرايي در ابراز هيجان و سلامت روانی 35
2-3-7-دوسوگرايي در ابراز هيجان و سلامت جسمانی 37
2-3-8- تعریف هیجان 38
2-3-9- مفاهیم و دیدگاه‌هاي هیجان 40
2-3-10- ابعاد و مولفه‌هاي هیجان 43
2-3-11- اجزای هیجان 46
2-3-12- نظم هيجانی 47
2-3-13- هوش هيجانی 48
2-3-14- نظریه‌هاي ابراز هیجان 48
2-5- ارتباط آلکسی تایمیا و ابرازگری هیجان
2-6 – سبک‌هاي ابراز هيجان و خصوصيات شخصيتی
2-7- یافته‌هاي توصیفی مربوط به متغیر‌هاي تحقیق
پیشینه تحقیق
تحقیقات انجام شده خارجی
تحقیقات انجام شده داخلی
منابع و مآخذ
منابع فارسی
منابع انگلیسی
